On stage.

Τα έλεγε η Λάνα.Ποιος την άκουγε,όμως;Τέλος πάντων.

Υπέροχα πλάσματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης (και γενικά του κόσμου όλου) το καλοκαίρι ήρθε και επισήμως,Οι εξετάσεις τελείωσαν (οι περισσότερες τουλάχιστον,φίλοι του ΕΚΠΑ brace yourselves,θα περάσει το βάσανο).

Πόσο μελαγχολικό μπορεί να είναι ένα καλοκαίρι στην πόλη;Ο καθένας έχει την άποψη του.

Η Αθήνα έχει άλλη εικόνα το τριμηνάκι αυτό.Ο κόσμος βγαίνει βόλτες,τα θερινά σινεμά γεμίζουν.Κρύα μπύρα στο χέρι και σβούρες γύρω γύρω.

Βέβαια το καλύτερο πράγμα τέτοια εποχή στην πόλη είναι οι συναυλίες.Οοοο ναι.Όλοι οι καλλιτέχνες αρχίζουν τις ''βόλτες'' από πόλη σε πόλη και μαγεύουν.Λαιβάκια για όλα τα γούστα κάτω από το φως του φεγγαριού.

Θέατρο βράχων,θέατρο Ηρώδου του Αττικού,Θέατρο Πέτρας,Τεχνόπολις,Γκαγκάριν (αν και κλειστός χώρος),Jumping Fish Festival,Rockwave Festival,Eject και πάει λέγοντας.

Αυτό θεωρώ εγώ το τέλειο καλοκαίρι. Αυτό που είναι γεμάτο μουσικές.Τι καλύτερο απ'το να ακούσεις ζωντανά από τον Χαρούλη το ''Της λήθης το πηγάδι''και να ''δώσεις λίγο πόνο'' με το '"Εγώ μεγάλωνα για σένα'' της Μποφίλιου μια γλυκιά βραδιά στη Σαλόνικα (τρου στορυ).Να χορέψεις τρελά μαζί με το ''Τρελό χωριό'' του Μαραβέγια.Να ακούσεις το Μάλαμα να λέει το γλυκό και συγκινητικό ''Γράμμα'' ,να γυρίσεις σπίτι μετά από μια τρελή βραδιά, γεμάτη χορό με τον βασιλιά του Bongo Bong,Manu Chao ή να φτιαχτείς ακούγοντας την ''Μπανιστηρτζού''του Εισβολέα με την Ματούλα.

Αναμνήσεις που θα σε ακολουθούν μια ζωή,όπως ακριβώς κι οι μουσικές αυτές.Ορισμένα τραγούδια έχουν συνοδεύσει πολλές μεγάλες στιγμές της ζωής μας.Έχουν μιλήσει στη θέση μας στιγμές που δεν είχαμε κουράγιο να πούμε αυτό που θέλουμε,μας φτιάχνουν τις μέρες ή μας ''χαλάνε'' τις νύχτες.Τραγούδια που μοιραζόμαστε με φίλους,που αφιερώνουμε σε άλλους ''φίλους'' και τραγούδια που μας κάνουν συντροφιά όταν δεν αντέχουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

Τι καλύτερο απ'το να έχεις την ευκαιρία να ακούσεις τα τραγούδια αυτά,που με τον καιρό αποτελούν κομμάτι του ίδιου σου του εαυτού,ζωντανά από τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη. 

Βέβαια,το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να δουλεύεις σαν το τρελός για να δώσεις όλο το μισθό σου,και κάτι παραπάνω,για να μπορέσεις να πας σε όλες.Ή τουλάχιστον εγώ αντιμετωπίζω αυτό το πρόβλημα.Ααα και με κάποιους αγαπημένους ο συγχρονισμός μας είναι κακός ακόμα.Μπαλάφα για σένα το λέω,όποτε κατεβαίνω Αθήνα παίζεις Θεσσαλονίκη.Κάτι πρέπει να γίνει μ'αυτό.

Καλοκαίρι σημαίνει συναυλίες,στο χορτάρι με καλή παρέα και αρκετό αλκοόλ(ρετσινούλα ας πούμε).Κι όπως λένε και οι Ρόδες ''χίλιες φορές να ζούσαν όλοι απ΄την αρχή,δεν θα μετάνιωνε κανείς για την αγάπη αυτή''!

\

xxx